Die vrolijke, frisse, slimme vrouw van vroeger.
Ze zit ergens in je… maar ze komt er niet meer uit.
Misschien pieker je veel.
Voel je je leeg, opgejaagd, emotioneler dan ooit.
De huisarts zegt: “Doe rustig aan.”
Je man: “Je hebt toch alles?”
Je kinderen wil je niet belasten.
Dus slik je je vragen in. En ploeter je door.
Maar in de overgang wordt alles voelbaar.
Je lijf protesteert. Je hoofd maalt.
Je merkt: ik ben mezelf kwijt.
Je zorgt, regelt, past je aan. Al jaren.
Maar het begint te wringen.
Wat ooit werkte, put je nu uit.
En toch...
Er leeft iets in jou dat wakker wil worden.
Dat herinnert aan wie je bent, los van al het 'moeten en eventjes'.
💛 Het is tijd om voor jezelf te kiezen.
Niet straks. Niet ooit. Maar nu.